प्रभु साह हत्यारा नै हुन त !

मिसन किङ्ग आश्विन २६ बिहीवार --- मैले जीवन को प्रतिबिम्ब लाई नजिक बाट नियाल्न खोज्दै पछ्याएको थिएँ ,अजिब छ यो दौडाइ को रफ्तार पनि। बाल शुलभ मेरो नियालाई र बुझाई थियो,जती बेला मैले केही अन्याय र अत्याचारी कुशासक हरुको ईतिहास पढेको थिएँ। अझ फरक त के छ र!तिब्र गती लिन नसक्ने मेरो लोसे पारो को त्यो सोच अझै कायम छ,उमेर ले चार दशक पार गर्न लागि सक्दा पनि। म मान्छे को सोच र बिचार लाई छुट्याउन सक्दिन हत्पत, अन्त्य मा मलाई हाँसो को पात्र बनाइएको हुन्छ। त्यस पछि मात्र मज्जाले बुझ्छु। नबुझेका प्रशङ्ग र बिषय हरु लाई लेख्दै अन्त्यमा अनुत्तरित तरिकाले प्रश्न चिन्ह राखेर छोडी दिन्छु। कसैले जवाफ दिन्छ की भन्ने आसा हुन्छ मलाई। आज पनि नबुझेको प्रश्न छोड्ने बिचार गरेको छु।

प्रशङ्ग त त्यै हो अहिले को देश् मा तात्तिएर आएको खबर काशिराम तिवारी को हत्या र हत्यारा प्रभु साह्। काङ्ग्रेस र एमाले ले आज सदन नै चल्न नदिने भनेका छन्। हुन पनि हत्यारा लाई राखेर पनि कहिं सदन चल्छ? त्यो प्रभु साह को ठाउँ मा आज म भएको भए मेरो पाता कसेर चुटेर भए पनि होईन लाई पनि हो भन्न वाध्य बनाइ सक्थे पुलिश हरुले। केही बर्ष पहिला मलाई एक जना दलाल ले कोरिया लान्छु भनेर पैसा खाइ दियो। पछि त्यो पैसा उठाउन जाँदा बिना गल्ति त्यो दलाल ले पुलिस बोलाएर यो मान्छे यहां आएर हामीलाई मानसिक तनाब दिन्छ। झगडा गर्छ भनेर मन गढन्ते आरोप को भर मा दिन भरी महाराजगन्जको पुलिस ठाना मा म थुनिनु पर्यो। सायद् त्यसै बेला म प्रभु शाह भएको भए त मेरो पैसा पनि तुरुन्त उठ्थ्यो र म ठाना मा थुनिनु पनि पर्दैन थियो। अझ म नै कुटेर आउने थिएँ त्यो दलाल लाइ। तर कुरा अर्कै पर्‍यो। म साधारण झुत्रे झाम्रे लुगा लगाउने नागरिक अनी त्यो टाइ र सुट मा सजिने दलाल। फरक यसरी हुन्छ हाम्रो देश् मा। आज यसै गरि, प्रभु शाह लाई हत्या जस्तो गम्भीर र डर लाग्दो केस लागेको छ्, भुमी सुधार मन्त्री प्रभु साह लाइ। तर पनि उनलाई गिरफ्तारी को कुनै पुर्जि काट्न असमर्थ देखिन्छन प्रहरी प्रशासन। आखिर किन? जनता गम्भीर हुनु पर्यो। जस्ले प्रभु साह लाई त्यो स्थान मा पुर्याउन सहयोग गर्‍यो उस्ले पनि आवाज उठाउनु पर्यो। भोलि यस्तै दिन आफ्नै टोल,छिमेक,परिवार मा देखिन के बेर? भुमिसुधार मन्त्रालय का निर्देशक झा ले ८ लाख रुपैँया दिएर काशिराम की श्रीमती लाई यो हत्या को आरोप प्रभु साह लाई नलगाइ दिनु भन्नु को कारण के? जता ततै प्रश्नै प्रश्न छ। भनिन्छ बाबुराम सफल हुँदै छन्। तर, हत्यारा प्रभु साह लाई गिरफ्तार गरेर देखाउ अनी तिम्रो छबी उज्यालिन्दै जानेछ। न्याय र अन्याय त अदालद ले छुट्याउनेछ। गल्ति छैन् भने डराउने किन?फेरी भोलि जनता ले भन्ने छन्। जुनै जोगी आए पनि कानै चिरेको। हामी आसा गर्छौं। पक्कै पनि डा भट्टराई कुरा बुझ्नुहुन्छ। नत्र जवाफ देउ , प्रभु साह लाई अनुसन्धान को लागि सम्म पनि गिरफ्तार नगरिनु को कारण के?

मेरो हेराइमा नेताहरु

आश्विन-२१ शनिवार-- जो सक्षम हुन्छ उसलाई खुलेर प्रशंसा गर्नु पर्छ। तर मुर्ख जनता हरु असक्षम नेताको लागि केही बोल्न सक्दैनन्। पहिलो कुरा त नेता नै चिन्दैनन्। अहिले कुन चाँही नेता ले देश् को लागि राम्रो गरेको छ? र सर्ब साधारण जनताको लागि केही गर्या छ? जुन नेता लाई हिजो जनता ले नै त्यो स्थान मा पुर्याएका हुन्। अबिस्मरणिय कुरा,कोही पनि नेता को सोच म सकारात्मक छैन्। तर कोहि ले भनि हाल्छन कोहि मन भित्र नै गुम्स्याइ राख्न सक्छन उनिहरुको पाप सोच्। मैले यो भन्न खोज्नु को अर्थ,०६० साल तिर को कुरा जति बेला राजतन्त्र बिरुद्ध मा नेता हरु ले जनता लाई झुक्याइ रहेका थिए, झुठो भाषण गरेर। जति बेला नेकपा एमाले का बरिस्ठ नेता माधव कुमार नेपाल ले आमसभा मा राजा प्रति आलोचनात्मक टिप्पणी गरेका रहेछन्। त्यही कुरा को प्रसँग निकालेर उनलाई तत्कालिन सैनिक सचिब रथी बिबेक कुमार शाह ले "तपाईं सरकार को पक्ष मा कुरा गर्नु हुन्छ अनी आमसभा मा सरकार को बिरुद्ध मा कडा आलोचनात्मक कुरा गर्नु हुन्छ यसलाई कसरी हेर्ने? " भनेर सोधेका थिए। त्यस बेला माधव कुमार नेपाल ले भनेका रहेछन्। "आमसभा मा बोलिने कुरा र आपसी छलफल गरेर सहमती मा पुग्ने बिषय फरक हुन्छन्। पार्टी नेता को हैशियत ले कहिले काहिं कार्यकर्ता तथा जनताको चाहना अनुसार पनि बोल्नु पर्ने हुन्छ। एमालेको राजसँस्था प्रतिको नकारात्मक सोच भनेर बुझी दिनु भएन नी बिबेक ! " भनेर भनेका रहेछन्। देख्नु भयो त! नेता को कुरा? जनता लाई त जे भने पनि हुन्छ। जसरी पनि झुक्याउन सकिन्छ। एक पटक त "हामी संबिधान बनाउने पक्ष मा पहिले देखि नै थिएनौं " भनेर भनेका छन्। पछि फेरि " कुरा चिप्लिएको " भनेर कुरा सुधार्न खोजेका थिए। त्यै पनि जनता ले पत्याए। कोहि जनता बोल्न सकेनन्। मिडिया ले केही दिन चर्चा मा ल्याउन खोज्यो त्यो कुरा त्यतिकै सेलायो। मैले यो सब प्रशङ्ग ल्याउनु को मुख्य कारण देश् मा जति पनि नेता मन्त्री छन्। ती सबै भ्रस्ट,स्वार्थी र चोर नेता हरु हुन्। यस पछी तपाईं हरु आफैं ले बुझ्नु होश्।

फेसबुक भित्र का फेसहरु

यो कम्पनी मा त फेसबूक नै चल्दैन रे! आइ टी ले बन्द गरि दियो रे। भन्ने सुन्दा अनी अब देखि नेपाल मा पनि फेसबूक बन्द हुने रे खबर सुन्दा मलाइ किन होला यति सार्हो त नहुनु पर्ने हो जस्तो लाग्थ्यो। आज मैले फेसबूक को पर्दा उघारी हेर्दा छोपिएका अर्धनघ्न तश्बिर हरु प्रशस्तै पाएँ। युवा युवती हरु को गफ पनि उदेक नै लाग्यो। प्राय्: केटा को धेरै केटी साथि र केटी को धेरै केटा साथि हुन्छ यो फेसबूक नै यस्तो। मेरो पनि झन्डै यस्तै नै छ। तर म अझ फेसबूक मा अरु जस्तो डुब्न सकेको रहेनछु। बाफरे म त अचम्मै परेँ। कसै कसैले त अश्लिल भिडिओ र नाङ्गा तश्बिर हरु मात्र पनि राख्दा रहेछन्। मेरो छुट्टी को दिन्। मैले नियाली रहेको थिएँ। मान्छे हरु यो फेसबूक मा त २४ सै घन्टा झुन्डी रहेको हुन्छन्। होईन यिनीहरु लाई कस्ले भात दिन्छ? काम पनि गर्दैनन की क्या हो? यिनीहरु का बाउ आमा कस्ता छन्? जति सक्दो डिजिटल गरिएका सुन्दर तश्बिर हरु फेसबूक मा भेटिन्छन्। अनी आफैँ लाई अझै राम्रो लाग्यो भने आफूलाई मन पर्ने ब्यक्ति लाई त्यो फोटो ट्याग गरेर पठाइ दिन्छन्। त्यस पछि शुरु हुन्छ त्यहाँ गफ । शुरु सबै भन्दा पहिला लाइक मा क्लिक हुन्छ्। अनी " वाव कस्तो राम्रो फोटो। " अनी थ्यान्क यू भन्ने ।तर अचम्म लाग्दो। कुनै पनि लिन्क राख्दा बिचार नै नगरी पनि लाइक मा क्लिक गर्छन्। त्यसको मतलब चाँही समर्थन दिनु त हो। तर वास्तविकता थाहा नपाई दीइएको समर्थन हो। यसरी त्यहा कुरा शुरु हुन्छ । एक पछि अर्को थपिँदै जान्छन्। यदि त्यो फोटो केटी को हो भने अली धेरै नै कमेन्ट्स गफ हुन्छ्। कमेन्ट्स थोरै हुन्छ, गफ अली धेरै। त्यहा भएका सब वार्तालाप कमेन्ट्स होइन। मेरा मन मा धेरै कुरा हरु खेल्न थाल्यो। फेसबूक ले पुराना आफ्ना साथि हरु पनि भेट गराई दिन्छ,तर यस भित्र का बिक्रिती हरु पनि धेरै छन्। वास्तव मा मानिस लाई बिलाशिता चाहिन्छ तर अत्यधिक बिलाशिता ले जिन्दगी को दिशा लाई बद्ली दिन्छ। फेसबूक भित्र नचिनिएका ब्यक्ति हरु लाई राम्रो सँग चिनेर मात्र कुरा गर्नु उचित हुन्छ्। तपाईं आफ्नो तश्बिर हरु कहिल्यै सार्वजनिक नगर्नुश। आफूले चिने जानेका ब्यक्ति, साथि आफन्त बाहेक अरु सँग सक्भर लुकाएर नै राख्नुहोश्। अन्यथा तपाईंलाई त्यहि तश्बिर ले बेफायदा पुर्याउनेछ। तपाइँको तश्बिर सँग जोडिएका नयाँ-नयाँ आइडी हरु बन्ने छन्। त्यो आइडी बाट जोडिएका नकारात्मक असर हरु ले तपाईंलाई गलत बनाउनेछ। जुन दिन त्यो आइडी तपाईंको परिवार को कोहि सदस्य सँग नजानिंदो रुपमा नक्कली नाता जोडिएर आउन्छ्। यस्ता धेरै घटना हरु भएको छ्न समाज मा। त्यसैले तपाईंहरु जो कोहिले पनि फेसबूक भित्र को अपरिचित अनुहार सँग रमाइलो गर्दा गर्दै तपाईंलाई कतै ब्ल्याक्मेल गरेको छ की आफैँ बुझ्नुस् है।

घण्टाघरमा गोली हानी एकको हत्या

९ असोज, काठमाडौं । काठमाडौंको घण्टाघरमा अज्ञात समूहले एक जनाको गोली हानी हत्या गरेको छ । इस्लामिक संघका महासचिव फैजल अहमदको हत्या भएको छ। । जामे मस्जितबाट निस्किएका उनलाई २ जनाको समूहले गोली हानेको थियो । अज्ञात समूह चार राउण्ड गोली लचाएर कमलादीतर्फ भागेको प्रत्यक्षदर्शीले जनाएका छन् ।

विमान दुर्घटना हुँदा १९ को मृत्यु

असोज-८ काठमाडौँ. - आज बिहान माउन्टेन फ्लाइट बाट काठमाडौँ फर्कंदै गरेको बुद्ध एयर को नाइन एन-एइके कलसाइनको १९०० डी विमान लामाटार गाविसको बीचमा पर्ने कोटडाँडामा आइतबार विहान दुर्घटनाग्रस्त हुँदा त्यसमा सवार सबैको मृत्यु भएको हो । १८ जनाको घटनास्थलमै मृत्यु भएको थियो भने एक जनलाई स्थानियवासी र प्रहरीको टोलीले जिबितै उद्धार गरि बी एण्ड बी अस्पताल पुर्‍याउँदा चिकित्सकले मृत घोषणा गरेको थियो । मृत्यु हुनेहरुमा चालक दलका तीनसहित छ जना नेपाली छन् । चालक दलका सदस्यहरु क्याप्टेन जेबी ताम्राकार, को-पाइलट पद्मा अधिकारी, एयर होस्टेस अस्मिता श्रेष्ठ रहेका छन् । यस्तै यात्रुहरु शारदा कर्माचार्य, जंगजन कर्माचार्य र निराजन कर्माचार्य रहेको बुद्ध एयरले जनाएको छ । अन्तर्राष्ट्रिय विमानस्थल कार्यालयका अनुसार बिहान ६ बजेर ६१ मिनेटमा माउन्टेन फ्लाइटका लागि उडेको उक्त विमान अन्तिमपल्ट साढे सात बजेर ३१ मिनेटमा नियन्त्रण कक्षको सम्पर्कमा आएको थियो । सम्पर्कविहीन भएको करिब २० मिनेपछि विमान दुर्घटनामा भएको अनुमान गरिएको छ । चालक दलका सदस्यले विमानमा खराबी आएको सूचना कन्ट्रोल रुमलाई गराएका थिए । रन वे-२ मा आपतकालीन अवतरणका लागि अनुमति समेत दिइसकिएको अवस्थामा विमान दुर्घटना भएको बताइएको छ । उड्डयन प्राधिकरणका अनुसार अन्तिम सम्पर्क हुँदा विमानस्थल र दुर्घटनाग्रस्त विमानबीचको दुरी मात्रै दुई मिनेटको थियो । अवतरणका लागि रन वे समेत तय भइसकेको विमान घुमेर ललितपुरको उक्त क्षेत्रमा कसरी पुग्यो भन्ने प्रश्न भने अनुत्तरित्त रहेको छ ।

दसैंको सही अर्थ

द मिसन किङ्ग आश्विन -३ इतिहासमा ब्याश ऋषि ले लेखेको आठवटै वेदमा हिन्दुहरूको दशैको वारेमा लेखिएको पाइदैन । त्यसकारण दशै हिन्दुहरूको कुनै चाड पर्व वा दैविक शक्ति प्राप्ती को घटना नभइ मिठो खाने र राम्रो लगाउनेका लागि नै काल्पनिक दन्ते कथाको रचना गरेर भ्रम सृजना गरी सवैलाई मुर्ख वनाउदै आएको हो ।आर्यन मुलका ब्राम्हणहरू आफुलाई भगवान भन्दा दोस्रो दर्जाको र सदा सर्वदा विद्वान ठन्दछन् इतिहाशको विभिन्न कालखण्डहरूमा घटेका घटनाहरूलाई मनुको सिद्धान्त र आफु अनुकुल ब्याख्या गर्दै ति घटनाहरूलाई दैवी शक्तिको रुपमा चित्रण गर्दै आइरहेको थियो । यसलाई निरन्तरता दिने क्रममा अत्याधिक रुपमा छलकपट, हत्या हिंसालाई आत्मा साथ गर्दै धनीलाई धनको लोभ, प्रतिष्ठितलाई मानको लोभ, साना र निर्धालाई मृत्युको डर देखाउदै हिन्दु धर्मलाई यो अवस्थामा ल्याइ पु¥याउन सयौ वर्ष सम्म साम, दाम, दण्ड भेदको नितिलाई निर्वाह गर्नु परेको थियो । आफु भन्दा अरुको भलो, ऐस्वर्य र शक्ति देख्न नसक्ने यो जाति दरिद्र मानसिकता भएकाले कोही पनि शक्तिशालि व्यक्ति भएमा तुरुन्त चाकडीको जालो विच्छाउने र जसद्वार पालियो पाषियो उसैमाथि आफ्नो शक्ति परिक्षण गर्ने ब्यावहार यिनीहरूको पौराणिक र रगतकै गुण हो । यो गुणको प्रदर्सन यो जातको कसैले पनि र कहिले पनि हुन सक्दछ ।हिन्दु धर्म संस्कारको सम्पुर्ण वेद, पुराण र शास्त्रहरूमा पनि यी कुरा हरू प्रस्ट लेखिएका छन् । जस्तो कसैले वाह्र वर्ष कठोर तपस्या गरेर देवतालाई खुशी पारेको र देवतावाट पाएको शक्तिलाई उसैमाथि प्रयोग गरेको, कसैकी श्रीमतीलाई छल गरेर सतित्व हरण गरेर पतिको हत्या गरेको, रुप परिवर्तन गरेर आर्काको पत्नीलाई छक्याएर शारिरिक सम्वध राखेको, एक जना महिलालाई पाँच जनाले सामुहिक पत्नी वनाएको, एकै जनाको २५० जना रखौटिहरू भएको, पशुको रुप धारण गरेर पशुलाई पनि सम्भोग गरेको, आफ्नै शक्तिको सृजना अथवा सन्तानलाई नै पत्नी वनाएका जस्ता प्रशंग वस कुरा गर्दा पनि लाज लाग्दो घटनाहरूलाई दैवीक लिलाको रुपमा मानिन्छन् । यसै प्रसंगमा देवी भगवती र दानवको कथा पनि यस्तै घटनाहरूको ब्याख्या हो । इतिहासमा अन आर्य जातिका धेरै शक्तिशालि राजाहरू थिए, जस मध्ये एकजना शक्तिशालि राजा महिस सुर (आर्यन ब्राम्हणहरूले राखेको तुच्छ नाम) थिए । उनि एकदम वलवान र शक्तिशालि थिए तर ति आर्यनहरूको अनुकुल थिएनन् । महिसा सुरलाई अरु शक्तिले परास्त गर्न अवस्था थिएन त्यसैले उसलाई कसरी परास्त गर्ने र शासन हत्याउने भन्ने षडयन्त्र भयो । यसका लागि एक यस्ती युवतीको तयारी गरियो जुन युवती भगवती थिइन् । भगवती भनेको सँस्कृत भषामा “भग” भन्नाले यौन अंग योनि जनाउद छ, “वती” भन्नाले सुन्दर वा सम्पन्न भन्ने जनाउद छ । जस्तै रुप वती सुन्दरताले सम्पन्न भएकी कला वती कलाले सम्पन्न, लज्जावती लजालु स्वभाव भएकी । जुन अर्थ अनुसार ति युवतीमा यौन तृप्तीको अपुर्व क्षमता थियो । राजा सिकार वा जंगल विहारको समयमा ति भगवतीलाई अर्धनग्न भेषमा जंगलमा पठाए र राजालाई आकर्षण गराउने कृयाकलाप गरे, जसका कारण राजा युवती प्रति मोहित भए र उनको माया जालमा फसे ।

कुनै राजा होस वा साधारण पुरुष जंगलको एकान्तमा जस्तो पनि पुरुषलाई यौन तृप्ती दिन सक्ने युवती देखि कसको मन थामिन्छ होला र ? भगवतीले राजालाई आफ्नो क्षमताले यौन तृप्त गराए । जसवाट राजा भगवती प्रति लालायित वन्न पुगे राजा आखिर ति आर्यानहरूको जालमा फसिनै हाले । अव राजालाई कसरी मार्ने भन्ने तयारी भयो र जुन षडयन्त्र भगवतीको चित्रमा हामी अझै पनि देख्न सक्छौ कि अगाडी युवतीकोे अर्धनग्न शरिर र पछाडि हतियार धारि हातहरू, भगवती को धेरै हातहरूको अर्थ पनि यहि नै हो । यसरी वसेका भगवतीले राजा महिसा सुरलाई एकान्तमा वोलाए र राजा पनि कुनै सस्त्र वा अंग रक्षक विना त्यहाँ पुगे, यहि मौका छोपेर भगवतीको शरिर पछाडि लुकेर वसेका ति शत्रुहरूले सस्त्र प्राहार गरि राजाको निर्मम हत्या गरे । यसै कथालाई आधार मनेर आर्यन हिन्दुहरूले विजय उत्सव मनाए र विजय दशमी भनियो ।

विशेष गरि आर्यन हिन्दुहरू आसुर्य र सैतानि शक्तिलाई दैविक शक्तिको रुप मान्दछन् र त्यो शक्ति प्राप्त गर्नका लागि वलि दिनु धर्म हो भन्ने गरिन्छ । आर्यन हिन्दु समाजमा जन्म भएपछि अपनाउनु पर्ने सिद्धान्त काम, क्रोध, लोभ, मोहमा जिवन जिताउनु पर्दा पुण्य र सिद्धि प्राप्त नहुनाले मृत्यु पछि ति आत्माहरूले मोक्षा पाउन सकेको हुदैन र यहि लोकमा प्रेत आत्माका रुपमा भौतारिएर रहेका हुन्छन् । यस्ता अतृप्त पे्रत आत्माहरूलाई मानिस वा पशुहरूको वलि दिएर आलो रगतले सेचन गरेमा ति प्रेत आत्माहरू सन्तुष्ट हुने र आफ्नो अविष्ट पुरा गर्न सकिने मान्यता छ । त्यसकारण लौकिक देवि देवताहरूको नाममा आफ्नो कर्म सिद्घिका लागि पशुहरूको वलि दिने गर्दछन् र तिनै पशुको मासुलाई प्रशाद वा मिठो खानाको रुपमा खाने खुवाउने र रगतमा चामल मुछेर सौभाग्यको प्रतिक भनि रातो टिका लगाउने चलन चलि आएको छ .

काठमाडौं मा भुकम्प ले भत्काएको घर को झलक

काठमाडौं मा भुकम्प ले भत्काएको घर

नेपालमा ६.८ रेक्टर को भुकम्प

मिसन किङ्ग आश्विन-१ आज साँझ ६ बजेर २५ मिनेट ४८ सेकेण्डमा काठमाडौं मा ठुलो भूकम्पको धक्का महसुस गरिएको छ। भुकम्प का कारण काठमाडौं का धेरै घर हरु भत्कनु का साथै चर्किएका छन्। भुकम्प आइ रहेको बेला संसदिय बैठक चली नै रहेको थियो। भूकम्पको केन्द्रविन्दु ताप्लेजुङ र भारतको सिक्कमको सिमा क्षेत्र रहेको भूगर्भविद पृथ्वी श्रेष्ठले जानकारी दिनुभयो । अमेरिकी भूगर्भ विभागले भारतको सिक्किमलाई केन्द्रविन्दु बनाए ६ दशमलव ८ रिक्टर स्केलको भूकम्प गएको जनाएको छ ।सन्खुवासभा मा १६ वटा घर हरु भत्किएको समाचार मा थाहा भएको छ। यस्तै भत्तपुरमा सात बटा घरमा क्षति पुगेको छ । काठमाडौं प्रहरीका अनुसार बेलायती दूताबासको पर्खाल भत्किएर २ जना घाइते भएका छन् । उनीहरुको मनमोहन अस्पतालमा उपचार भइरहेको छ । राजधानीका केही स्थानमा टेलिफोन सेवा अवरुद्ध भएको छ । पूर्ण समाचार केही समय मा अपडेट गर्ने छु।

लिम्बुवान क्षेत्र नेपाल मा कसरी गाभियो?

मिसन किङ्ग्। भाद्र-३० लिम्बुवानको सेनापती कङ्सोरे धेरै बुद्धिवान र पहलमान थिए। गोर्खातर्फ का सेनापती रघुबिर्। रघुबिर राणा कङ्सोरे सँग को लडाइँ मा मारिए। लडाइँ भीषण भएको थियो। तर पनि हारजित हुन सकेन। त्यसपछि दुबै तर्फ का सैनिकहरु बिना हतियार भेला भए। तर तत्काल रघुबिर का गोर्खा का सैनिकहरुले बालुवा मा लुकाइ राखेको तरवार झिकी कन्सोरे को हत्या गरे। पुनः भीषण युद्ध भयो । यसरी, विभिन्न कारणवश वि.सं. १७७४ मा लिम्बुवान नेपालमा गाभियो । त्यसताका हिन्दुकरण नमानी आफ्नै येत्हाङ थितिमा चल्ने आधारमा किपट प्रणाली अन्तर्गत सम्झौता भएको थियो । जसमा लिम्बुवान भूमिमाथि लिम्बु जातिको मात्र अधिकार रहेको थियो । उनीहरुले दक्षिणपूर्वी र पूर्वी भागबाट हुने आक्रमणको प्रतिरोध गर्नुपर्ने शर्तमा लिम्बुवान गाभिएको थियो । न्यूनरुपमा कर शाहवंशी राजालाई बुझाउनु पर्दथ्यो । तत्पश्चात् लिम्बुवानमा पहिलोपटक बाहुन, क्षेत्री, मगर, गुरुङहरु चौबीसे, गोरखा, मकवानपुरबाट बसाईं सरे, र नयाँ सामाजिक संरचना सुरुवात भयो । विभिन्न प्रलोभनहरु देखाई लिम्बुवान समाजलाई टुक्राउने क्रम जारी रह्यो, लिम्बुवानमा सुब्बा नियुक्ति गर्ने प्रचलन ल्याइयो । जसमा ६० मुरी फल्ने जग्गा रैकर गराएपछि सुब्बा नियुक्त गरिन्थ्यो, अझै पनि पाँचथर को थर्पु मा ६० मुरे खेत को नाम् ले चर्चित एउटा खेत छ। र सुब्बाहरुले आफ्नो रैती राखी तिरो कर उठाउने प्रचलन सुरुवात भयो ।
तत्कालिन समय्का लिम्बुहरु सुब्बा हुने सुरमा आफ्नो किपट भूमि रैकर बनाई गुमाए । लिम्बुवानमा पछि पनि सिक्किमबाट आक्रमण भइरह्यो । त्यहीबेला पाचथरका ५२ सुब्बाहरु योङहाङ सुब्बाको नेतृत्वमा काठमाण्डौ आई राजा रणबहादुर शाहसँग युद्ध गर्न हतियार माग गरे । रणबहादुरले ढाल, तरवार, त्रिशुल, नगरा, निशान, बन्दुक, शंख, नरसिंगा मौलो थापी दशैको नवमीको दिन बलि चढाउनु पर्ने शर्तमा दिई पठाए । यो पहिलो पटकको सांस्कृतिक अतिक्रमण थियो । दशैको कर पनि असुल्न थालियो । मौलो काटेको पञ्जाको निशानको लागि लिम्बुवानमा धेरैपटक तिलिंगा आतंक मच्चाइयो । वि.सं. १९१० मा जंगबहादुर राणाद्वारा ल्याइएको मुलुकी ऐनमा अपमान जनकरुपमा नमासिन्या मतवाली लिम्बु जाति भन्दै व्याख्या गरिएको र गाई हत्या मानव हत्यासरह अपराध हुने कानुन ल्याइए पश्चात् नेपाली समाजमा असमानपूर्ण व्यवहार जातको आधारमा गरीन थालियो । छथर थुमका आठ पहरिया राईहरुले दशै नमान्ने भनी प्रतिरोध गरे, र विद्रोह गरेपछि रामलीहाङ र दीक्षमा मारिए ।
(Note:-अर्को लेख दशै को बारेमा लेख्नेछु। हेर्न नभुल्नुश है। )

लिम्बुवान क्षेत्र र परिचय

मिसन किङ्ग भाद्र-३० बिशेष त हामीले ९ क्षेत्र लाई ऐताहासिक रुप मा पनि लिम्बुवान क्षेत्र (राज्य)भनेर चिनिन्छ। यी क्रमश: पाँचथर,इलाम्,ताप्लेजुङ्, सन्खुवासभा, मोरङ, धनकुटा, झापा, सुनसरी,र तेह्रथुम । बिभिन्न पत्रपत्रिक लेख रचना र अन्य ऐतिहासिक किताब हरुको आधार अनुसार लिम्बुहरुको आफ्नै मौलिक भाषा,संस्क्रिती,रितिरिवाज,भेसभुसा तथा लिपी भएका लिम्बु जाति हरु अरुण पूर्व का बिभिन्न पहाडी क्षेत्रहरुमा छरिएर बसोबास गरेका छन्। बिगत् मा किराँती हरुले काठमाडौं को उपत्यका सम्म बिभिन्न गतिबिधी हरु सन्चालन गरेका थिए। यहि समयमा इन्डो-आर्यन भाषा बोल्ने खस् जाति हरु पशुपालन सहित फिरन्ते अवस्थामा मतातिर्थ केन्द्रित भइ रहन्थे। खस् जाति हरु ले किराँती हरु सँग खेती पाती गर्न सिकेका थिए। यही क्रममा गोपाल वंशीअनुसार ३२ पुस्ता, कर्कपेट्रिक वंशावलीअनुसार २७ पुस्ता, डेनियल राइट वंशावली अनुसार २९ पुस्ता, इतिहास प्रकाशनअनुसार २५ पुस्ता, प्रेमबहादर माबोहाङका अनुसार ३३ पुस्तासम्म किराती राजाहरुले काठमाण्डौ उपत्यकामा शासन गरेका थिए । बौद्ध दर्शनबाट किराती राजाहरु प्रभावित भएका थिए । सातौं किराती राजा जितेदास्तीको पालामा स्वयम्भु चैत्य र मञ्जुश्री चैत्यको दर्शन गर्न गौतम बुद्ध आई १३५० शिष्यहरु बनाएको भनिन्छ । किरात वंशलाई लिच्छवीहरुले धपाएपछि पूर्वतिर लागेका हुन् । यसरी पूर्व लाग्नेहरु राई, लिम्बु, याक्खा, धिमाल, मेचे, कोचे, सुनुवार आदि हुन् । त्यसताका काठमाण्डौ एउटै किरात प्रदेश थियो । वल्लो किरात, माझकिरात, पल्लोकिरात भनि भू-भाग विभाजन गर्ने काम गोरखा राज्यको विस्तार क्रममा भएको पाइन्छ । यसरी, अरुण नदी पूर्व रहेका किरातीहरुमध्ये लिम्बु जातिहरुमा आफ्नो छुट्टै सामाजिक, आर्थिक, सांस्कृतिक र राजनैतिक संरचना रहन गएको हो । लिम्बुहरुमा बौद्ध धर्मदर्शनले कुनै प्रभाव नपारेको पाइन्छ, किनकि आफ्नै मुन्धुम दर्शनबाट निर्देशित सामाजिक अवस्था र स्वायत्त कृषि प्रणाली हुनुको साथै अपुंगी राजनैतिक प्रणाली वा विभिन्न सरदारी प्रथा वा प्रणाली रहेको थियो । जसमध्ये विजयपुर गढी सबभन्दा शक्तिशाली रुपमा रहेको थियो । विभिन्न समयमा विभिन्न थुमका प्रमुखहरुलाई लालमोहर प्रदान गरेको पनि पाइन्छ । तमर खोला, माइ खोला, मेवा खोला, याङरुप, आठराय, पान्थर, फेदाप, चारखाल, चौबीस, छथर जस्ता थुमहरुले विजयपुरमा सम्बन्ध राखी आफ्ना थुमहरुमा आपुंगी राज गरेको र सम्बन्धन प्राप्तिको लालमोहर लिने गरेको र लिम्बुवान संघीय प्रणाली अनुरुप सञ्चालन भएको पाइन्छ ।

प्रेम् पत्र

मलाई उनले लेखेकी प्रेम् पत्र जस्ता को तस्तै, जुन मैले गूगल फाइल मा सेभ गरेर राखेको थिएँ ।
प्राणदेब .......
स-प्रेम् सम्झना। तिम्रो पत्र पाएं। किन त्यति भावूक भएर पत्र कोर्छौ? आखिर म तिम्रै हुँ। तिम्रो इमान्दार प्रेम् को कदर् गर्दा गर्दै अब म तिमी बिना एक पल पनि एक्लो बाँच्न सक्दिन राजा। तिमी बाहेक अरु कसै सँग जिन्दगी बिताउनु पर्छ भन्ने मेरो सोच भन्दा कैयौं कोश टाढा को कुरा हो। म तिम्रो बाटो को प्रतिक्ष्या मा बस्ने छु। छिट्टै आउ ल। यस पटक को माघेनी मेला म गइन। साथी हरुले जाउँ भन्दै थिए। तिम्रो अनुपस्थिती मा कता-कता अन्जानै मा आँखा बाट आसुँ झर्यो। तिमी बिना मलाई बजार जान मन लागेन। पछि संगै जाने ल।
बस बिदा
तिम्री अर्धाङ्गिनी
म

म २ बर्ष पछि गाउँ आउँदा सधैं -सधै को लागि उनलाई भगवान ले दुनिया बाट छुटाएर लगी सकेका थिए।

प्रचण्ड एकाएक सम्पर्कबाहिर

२५ भदौ । गोरखाबाट राजधानी काठमाडौँ फर्केलगत्तै पूर्व नेपाल आएका माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल ‘प्रचण्ड’ एकाएक सम्पर्कबाहिर छन् ।शुक्रबार अपराहन ४ बजे पत्नी सीता, छोरा प्रकाश, स्वकीय सचिव समिर र माओवादी कोचिला रज्य समिति इन्चार्ज हरिबोल गजुरेलसाथ पूर्वतर्फ लागेका दाहाल कहाँ छन् भनेर शनिबार दिनभर खोजी भए पनि पत्तो लाग्न सकेको छैन । सुरक्षा निकाय र पार्टीका कार्यकर्ता तथा नेतालाई सुइँकोसम्म नदिई आएका दाहाल विमानस्थलको विशिष्ट कक्षमासमेत नगई साधारण यात्रु कक्षबाट बाहिरिएर गाडी चढेका थिए । आजको कान्तिपुर दैनिकमा मुख पृष्ठमा छापिएको समाचारमा अगाडि लेखिएको छ, विमानस्थल सुरक्षामा खटिएका प्रहरीले समेत थाहा पाएनन् । एयरलाइन्सका केही कर्मचारीले मात्र दाहाल परिवारलाई देखेको थियो ।प्रहरी,पत्रकार तथा माओवादीका जिल्लादेखि केन्द्रीय नेताले समेत दाहालको खोजी गरे तर खास कुरा पत्ता लाग्न सकेन । ‘आज बिहानैदेखि अध्यक्षको खोजीको फोन उठाउँदा उठाउँदै हैरान भइसकें’, माओवादी मोरङ जिल्ला सेक्रेटरी गणेश उप्रेतीले शनिबार भने, ‘पार्टीका केन्द्रीय सदस्यदेखि पूर्व क्षेत्रका इन्चार्ज र मात्र होइन, पत्रकार र सर्वसाधराणले समेत सोधेको सोध्यै छन्, तर खै के भन्ने मलाई नै थाहा छैन ।’पोलिट्ब्युृरो सदस्य गजुरेल, छोरा प्रकाश र स्वकीय सचिव समिरको माबाइलमा पनि सम्पर्क हुन सक्दैन । पूर्वक्षेत्र प्रहरी कार्यालय, जिल्ला प्रहरी कार्यालय, सशस्त्र प्रहरीदेखि राष्ट्रिय अनुसन्धान विभागका कर्मचारीसमेत शनिबार दिनभर दाहालकै खोजीमा लागेका थिए ।

‘मैले सबैतिर खोजें, आउनुभएको छ भन्ने हल्ला आयो तर कहाँ र किन भन्ने पत्ता लाग्न सकेन’ पूर्वक्षेत्रीय प्रहरी प्रमुख डीआइजी सुरेन्द्रबहादुर शाहले भने । केहीले कांग्रेस सभापति सुशील कोइराला भेट्न आएको अड्कल काटे । कोइराला दुई दिनदेखि सुनसरीमा छन् । केहीले माओवादी लडाकु शिविर गएको अनुमान गरे । तर, यसको पनि आधिकारिक पुष्टि भएको छैन ।

म्ाओवादीकै एउटा स्रोतले भने दाहाल भारतको सिलुगुडीमा रहेकी कान्छी छोरीको घर गएको दाबी गरेका छ । दाहाल पूर्व आएको खबरपछि शनिबार दिनभर झापाका सुरक्षाकर्मी र सञ्चारकर्मी पनि हैरान भए । विराटनगरबाट भाफा हुँदै सिलुगुडी गएको चर्चा सुनेका पत्रकारहरु उनी र्फकने प्रतीक्षामा काँकडभिट्टा नाकामा बसेका थिए । दाहाल सिलुगुडी गएको खबर पाउनासाथ प्रहरीले झापामा सुरक्षा सतर्कता बढाएको थियो ।भ्ारत, सिलुगुडीका पत्रकारले पनि शनिबार दिनभर दाहालको खोजी गरेको पत्रकार विजय रुचालले जानकारी दिए । दाहालले सिलुगुडी जाँदा संधैजसो भेट्ने गरेका डुवर्सको बाग्राकोटका कान्छा ज्वाईं नारायणविक्रम प्रधानले दाहाल आएको जानकारी नभएको बताए । ‘उहाँ आएको भए मलाई थाहा हुन्थ्यो’, फोनमा प्रधानले भने, ‘यताको सबै व्यवस्था मैले नै मिलाउँदै आएको थिएँ ।’

एसएलसी पुरक परीक्षामा ६३ दशमलव ५९ प्रतिशत पास भए

२४ भदौ, भत्तपुर एसएलसीको पुरक परीक्षाको परीक्षाफल प्रकाशित भएको छ । शनिबार अपराहृन प्रकाशित परीक्षाफलमा ६३ दशमलव ५९ प्रतिशत अर्थात ७७ हजार ८ सय ८३ जना परीक्षार्थी उत्तीर्ण भएका छन् ।। ३९ हजार ४ सय ३२ छात्रा तथा ३८ हजार २ सय ५१ छात्र छन् । परीक्षा नियन्त्रक सूर्यप्रसाद गौतमका अनुसार परीक्षाको यति थोरै अवधिमा नतिजा आएको यो पहिलो पटक हो । यस पटकको परीक्षामा ५ नम्बर ग्रेस दिइएको जानकारी पनि गौतमले बताउनु भयो । परीक्षाफल नेपाल टेलिकमको १६०० नम्बर डायल गरी सुन्न सकिने छ भने www.slcresult.soce.gov.np, www.doe.gov.np, www.moe.gov.np मा हेर्न सकिनेछ । असारमा सार्वजनिक भएको नजितामा एक र दुई विषयमा फेल भएका १ लाख २२ हजार ४ सय ७३ जना पुरक परीक्षामा सहभागी भएका थिए । साउन २३ देखि ३० गतेसम्म भएको परीक्षाका लागि देशभर २ सय २३ परीक्षा केन्द्र तोकिएको थियो ।

आजदेखि इन्द्रजात्रा

२३ भदौ, काठमाडौँ-वसन्तपुरमा आज मानन्धर समूदायले भक्तपुरको सल्लाघारीबाट ल्याएको सल्लाको लिंगो ठड्याएपछि जात्राको विधिवत् सुरुआत भएको मानिन्छ । लिङगो ठड्याएलगत्तै सत्यको जीतको प्रतिक स्वरुप इन्द्रध्वज पनि फहराउने प्रचलन छ । लिंगो ठड्याउनु अघि किलागलका ज्यापूः समुदायले विशेष तान्त्रिक देवी नाच प्रस्तुत गर्ने गर्दछन् । लिङगो ठड्याउने परम्परा कहिलेदेखि सुरु भयो भन्ने विषयमा भने फरक-फरक धाराणा रहेको पाइन्छ । रणबहादुर शाहको पालादेखि हनुमानढोका दरवार परिसरमा लिङगो ठड्याउन थालिएको र त्यसअघि मरु टोलमा रहेको नारायण मन्दिर अगाडि लिङगो ठड्याउने परम्परा रहेको इतिहासकारहरुको भनाइ छ । भरतमुनिको नाट्यशास्त्रमा पनि इन्द्रध्वज उत्थानको चर्चा गरिएको पाइन्छ ।यसैबीच, इन्द्र जात्राको पहिलो दिन उपत्यकाका नेवार समुदायले आज काचो माटोको दियोमा बत्ती बालेर उपाकु पर्व मनाउने छन् । महायानी बौद्ध धर्मावलम्बीहरुले एक वर्षभरिमा मृत्यु हुने आफन्तको आत्माको चीर शान्तिका लागि चोकमा दियो बालेर नगरको परिक्रमा गर्ने गर्दछन् । यसो गर्नाले दिवंगत आत्माले मोक्ष प्राप्त गर्छन भन्ने धामिृक विश्वास रहिआएको छ ।

HAPPY TUESDAY

DesiComments.com | Tuesday | Forward this Picture

सुन्दर फुल

DesiComments.com Flowers, Rose Forward this Picture

साँचो हस्तान्तरणको निर्णयबाट आफु अडिग रहने परधानमंत्री को दाबी

१७ भदौ, काठमाडौं-माओवादी उपाध्यक्ष समेत रहनु भएका प्रधानमन्त्री भट्टराईले पार्टी निर्णय अनुसार नै कन्टेनरको साँचो हस्तान्तण गरिएको भन्दै राज्यसामु आत्मसमर्पण गरिएको भनेर बुझ्नु गलत भएको प्रष्ट पार्नु भएको छ ।प्रधानमन्त्री डा। बाबुराम भट्टराईले आफ्नो पार्टीका केही नेताले विरोध गर्दैमा लडाकूहरुको साँचो हस्तान्तरण गर्ने निर्णयबारे पछि नहट्ने बताउनु भएको छ । भट्टराईले यसले शान्ति र संविधानको लाईनमा कुनै असर नगर्ने बताउनु भयो । ‘६ वर्षदेखि नै पार्टीमा दुइ लाइन संघर्ष चलिरहेको छ । तर, अत्यधिक बहुमत भने पार्टी लाइनको पक्षमा छ’ भारतीय पत्रिका दि हिन्दुलाई दिएको अन्तरवार्तामा भट्टराईले भन्नु भएको छ-’केही नेता र कमरेडले विरोध गर्दैमा र केही गुटहरु पार्टीबाट बाहिरिँदैमा त्यसले पार्टीको राजनीतिक दिशामा असर पार्दैन ।’ आफूले पार्टी अध्यक्ष प्रचण्डबाट पूर्ण समर्थन पाएको भन्दै प्रधानमन्त्री डा. भट्टराईले आफूहरुलाई एकअर्काको खाँचो रहेको बताउनु भयो । ‘मलाई मेरो पार्टीका अध्यक्ष कमरेड प्रचण्डको पूर्ण सहयोग छ’ उहाँले भन्नुभयो-’केही भिन्नताहरुको बाबजुत हामीबीच धेरै समानता छन् । हाम्रो व्यक्तिगत क्षमता पनि सम्बन्धलाई दिगो राख्न सहयोगी बनेको छ । हामीलाई एकअर्काको खाँचो पर्छ । मलाई अध्यक्षको सहयोग चाहिन्छ र अध्यक्षलाई मेरो ।’वैचारिक, राजनीतिक तथा व्यक्तिगत रुपमा अध्यक्ष र आफूबीच लामको समयदेखि सहकार्य हुदै आएको भन्दै उहाँले भन्नुभयो-’हामी दूइबीचको सहकार्य विगतदेखि नै छ र भविष्यमा पनि रहनेछ । त्यसैले अध्यक्षको सहयोग पाउँछु भन्ने पूरा विश्वास छ ।’ बहुमतीय प्रक्रियाबाट प्रधानमन्त्री बनेपनि राष्ट्रिय सहमतिका लागि आफूले पहल गरिरहेको उहाँको भनाई छ । उहाँले भन्नु भएको छ-’मेरो प्रयत्न सहमति निर्माणमा हुनेछ । त्यसैले म प्रधानमन्त्रीमा निर्वाचित भएपछि नेपाली कांग्रेस, एमाले लगायतका दलहरुसँग भेट गरेँ । मलाई आशा छ यसको प्रतिफल छिटै आउनेछ ।’

वैद्य पक्षद्वारा भट्टराई को निर्णय प्रति बिरोध

मिसन किंग

काठमांडू भाद्र १६- माओवादीको हतियार रहेको शिविरको कन्टेनरको साँचो सेना समायोजन विशेष समितिलाई हिजो बाबुराम भट्टाराई र प्रचंड को निर्णय बमोजिम बुझाएको विरोधमा पार्टी उपाध्यक्ष मोहन वैद्य पक्षले आज बिहान साढे नौ बजेदेखि साढे १० बजेसम्म देशव्यापी चक्काजाम गरेको छ। वैद्य पक्षले सो निर्णय फिर्ता गर्नुपर्ने माग गरेको छ। चक्काजामका कारण राजधानीको ट्राफिक व्यवस्थापन अस्तव्यस्त भएको छ। माओवादी उपाध्यक्ष मोहन वैद्य समूहले पार्टीमा छलफलै नगरी कन्टेनरको चाबी बुझाउने निर्णय आत्मघाती भएको बताएको छ। पार्टीकै नेतृत्वमा सरकार गठन भएका बेला वैद्यले शान्ति प्रक्रियाको मुख्य अंश रहेको सेना समायोजन प्रक्रियाप्रति असहमति जनाएका छन्। बिहीबार अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल निवास नयाँबजारमा कमान्डरहरू सहित बसेको बैठकमा वैद्यले सल्लाह नगरी चाबी बुझाउन खोजेको भन्दै असहमति जनाए। वैद्यले पार्टीको लेटरप्याडमा साँझ विज्ञप्ति जारी गर्दै चाबी बुझाउने निर्णय खारेज गर्न माग गरेका छन्। 'विशेष समितिद्वारा आज (बिहीबार) विशेष समितिलाई कन्टेनरको चाबी बुझाउने आकस्मिक तथा आश्चर्यजनक रूपमा जुन निर्णय गरिएको छ, त्यो जनमुक्ति सेनालाई निशस्त्र पारी विघटन गर्ने निर्णय हो,' वैद्यद्वारा जारी विज्ञप्तिमा छ, 'हामी यस्तो निर्णयको घोर विरोध तथा भर्त्सना गर्दछौं र यो आत्मघाती निर्णय अविलम्ब खारेज गर्न सबै पक्षलाई हार्दिक अपिल गर्दछौं।'वैद्य पक्षले निर्णयको विरोधमा देशव्यापी कार्यक्रम गर्ने बताएको छ। पोलिटब्युरो सदस्य तथा वाइसिएल इन्चार्ज कुलबहादुर केसी ''सोनाम'ले शुक्रबार बिहान साढे नौ बजेदेखि एक घन्टा चक्का जाम र साँझ साढे छ बजे देशभरि मसाल जुलुस कार्यक्रम राखेको बताए। मोडालिटी र पुनर्स्थापना प्याकेज टुंगिएपछि मात्र पुनर्वर्गीकरण गर्ने पार्टी केन्द्रीय र स्थायी समितिको निर्णय विपरीत साँचो बुझाएको दाबी वैद्यको छ। शान्ति प्रक्रिया अघि बढाएर संविधान लेखन सहज तुल्याउन चाबी बुझाउनु अनिवार्य भएको जिकिर गर्दै अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल र भट्टराई पक्षधरले वैद्यको आलोचना गरेका छन्।

इजरायली प्रधानमन्त्री पत्नीद्वारा नेपाली चेली माथि दुर्व्यवहार

१५ भदौ । कामदारका रुपमा इजरायल पुगेकी एक नेपाली महिलाले त्यहाँका प्रधानमन्त्रीका पत्नीले आफूमाथि दुर्व्यवहार गरेको आरोप लगाएकी छन् । ताराकुमारी नामकी नेपाली महिलाले प्रधानमन्त्ती बेन्जामिन नेतान्याहुकी पत्नी साराले दुर्व्यवहार गरेको आरोप लगाएकी हुन् । आजको अन्नपूर्ण पेाष्टमा छापिएको समाचारमा भनिएको छ, हिब्रु भाषाको स्थानीय टेलिभिजन ‘च्यानल २’ लाई मंगलबार साँझ अन्तर्वार्ता दिँदै ताराले आफूले दुई वर्षदेखि साराका ९६ वर्षीय पिता सामएल वेन अर्तजीको सयाहार सुसार गर्दै आएको बताएकी छन् । ताराले अर्तजीका साथ आफू पनि प्रधानमन्त्री भवनभित्रै बस्दै आएको जानकारी गराएकी छन् । नेतन्याहुको कार्यालयले भने त्यसको खण्डन गरेको छ । प्रधानमन्त्री परिवारसँग जोडिएको यस घटनाले थप बहस उत्पनन गराउन सक्ने आशंका गरिएको छ । तेलअभिभस्थित नेपाली दूतावासले घटनाबारे अनुसन्धान भइरहेको जनाएको छ । स्रोतका अनुसार दूतावासले तारासँग कुरा गरिरहेको छ । इजरायलका झण्डै सात हजार नेपाली महिला केयरगिभरका रुपमा काम गरिरहेका छन् । राताले आफूमाथि दुव्र्यवहार भएको भन्दै जेरुसेलमस्थित हटलाइन फर माइग्रेन्ट वर्कस एण्ड फिजिसियन्स फर हयुमन राइट्स नामक मानवअधिकारवादी संस्थामा पनि उजुरी दिएकी छन् । सो संस्थाले उजुरीबारे अनुसन्धान भइरहको बताएको छ । उक्त संस्थाले विज्ञप्ति जारी गरी प्रधानमन्त्री निवासभित्रै यस्तो घटना हुनु गम्भीर भएकाले निष्पक्ष छानबिन गर्न माग गरेको छ । ताराले प्रधानमन्त्री पत्नीले आफूलाई खान नदिएको, जहिले पनि गाली गर्ने गरेको र छुट्टीको दिनमा पनि काम लगाउने गरेको बताएकी छन् ।
साभार - नागरिक न्यूज

एउटा जीबन यात्रा

होटल वालाले भन्दै थियो " भाई तिम्रो पासपोर्ट म बोकी दिन्छु तिमी बोर्डर क्रास हुना साथ दिन्छु। " म त्यति बेला २१ बर्ष को थिएँ । पैसा कमाउने अचम्मको मोह पलाएको थियो मलाई। एकपटक पुरै रात भरी म निदाएको छुइन कस्तो अचम्म को मेरो योजना र सोच थियो होला। अनी कति गहिरो कल्पनामा डुबें होला । म साँची कति सोझो रहेछु भने एउटा बोर्डर मा बस्ने होटलवाला ले पासपोर्ट माग्दा एकै बचन मा मैले उसको हात मा मेरो पासपोर्ट थमाई दिएको थिएँ। अनी मेरो मक्किएको एउटा झोला लिएर ६ जनाअरु साथी हरु संग सुनौली को बोर्डर पार गर्न पैदल लाग्यौं। निक्कैबेर हिंडे पछि बल्ल हाम्रो बस भएको स्थान मा पुग्यौं। हामीले नेपाल अब पार गरेर भारतीय भूमि मा प्रबेश गरी सकेका थियौं। सबै साथी हरु खुसी देखिन्थे । निक्कै हलचल थियो गाडी भित्र। कोई कहाँ जाने अनी कोई कहाँ ? म भने कति बेला मेरो पासपोर्ट आइपुग्छ भनेर अपरिचित ब्यक्ति को अनुहार को खोजी गरी रहें। त्यस ब्यक्ति कस्तो छ भन्ने पनि म ठ्म्याउन सक्दिन्थें। मेरो कोही साथी हरुलाई पनि थाहा थिएन की मैले मेरो पासपोर्ट अरु कसैलाई बोक्न दिएको छु भनेर । गाडी हिंड्ने बेला भई सकेको थियो। म भने त्यही अपरिचित अनुहार को पर्खाई मा बसें । खुसुक्कै एउटा साथी लाइ त्यो पीड़ा सुनाएं । एक कान दुई कान हुँदै सबै साथी हरु ले थाहा पाए। मैले धेरै गाली सुन्नु पर्यो। गाडी छुट्न लाइ यात्रु हरु लाइ संकेत दीइ रहेको थियो। मेरो भने मुटु मा पीड़ा को आगो सल्की रहेको थियो। कही समय पछि त्यो ब्यक्ति मेरो नाम पुकार्दै गाडी भित्र बाट म भए तीर अघि आउँदै थियो। अनी मैले संतोष ले सास फेरें । उसको त्यो इमान्दारिता ले म धेरै खुसी भएँ, अनी त्यो मेरो सोझो पन र अरुलाई छिट्टै बिश्वास गर्ने बानी ले गर्दा एउटा नयाँ पाठ सिकेको अनुभूति भयो मलाई। तर म त्यो क्षण कहिल्यै बिर्सिन्न । हामी चढेको गाडी हुइंकियो दिल्ली तर्फ ।

प्रधानमन्त्री चढ्ने 'मुस्ताङ' गाडी

भाद्र१२ -प्रधानमंत्री ले आफ्नै देश मा बनेको मुस्तांग गाड़ी चढ़ने भएका छन। डेढ दशकदेखि गाडी उत्पादन गर्दै आएको यहाँको १७ नम्बर वडास्थित हुलास मोटर्स कम्पनीमा इन्जिनियर प्रफुल दास आइतबार निकै हषिर्त थिए । कारण थियो, नवनियुक्त प्रधानमन्त्री डा. बाबुराम भट्टराईको स्वदेशमै उत्पादित गाडी हुलास मुस्ताङ चढ्ने चाहना । आइतबार सदनमा निर्वाचन भइरहँदा दास कारखानामा उत्पादन भइरहेका गाडीमध्ये प्रधानमन्त्रीका लागि उपयुक्त हुने के-के सुविधा थप्न सकिन्छ भन्दै योजना गरिरहेका थिए । डा. भट्टराईले मुस्ताङ म्याकस चढ्ने खबर कारखानाभरि सबैले थाहा पाए । हर्ष बाँडे । 'हामीले अहिले उहाँलाई दिएको डमी गाडी हो,' इन्जिनियर दास भन्छन्, 'बढीमा डेढ महिनाभित्र हामी उहाँलाई मुस्ताङ म्याक्स अत्याधुनिक गाडी उपलब्ध गराउँछौं ।' उनका अनुसार २५४० सीसीको डिजेल इन्जिन उक्त गाडी नेपालका सबैजसो भूभागका लागि उपयोगी छ । मुस्ताङदेखि ताप्लेजुङ र संखुवासभासम्म टेस्ट ड्राइभमा आफैं गएर क्षमता वृद्धिका लागि काम गरेका दास भन्छन्, 'यो बाहिरबाट आयात भइरहेका लग्जरीयस गाडीभन्दा सस्तो, कम खर्चिलो र सर्भिसिङको धेरै झन्झट नपर्ने खालको छ ।' मुलुककै एकमात्र स्वदेशी गाडी उत्पादक कारखाना प्रतिस्पर्धाको बजारमा आफ्नै गतिमा छ । मुस्ताङ म्याक्स हुलास मोटर्सको सबैभन्दा पछिल्लो उत्पादन हो । किसानका लागि उपयोगी हुने पावरकार्टबाट उत्पादन थालेको उक्त कम्पनीले असजिलो कर प्रणाली र प्रतिस्पर्धात्मक बजारमा नाक जोगाउनकै लागि काम जारी राखेको महाप्रबन्धक सुरेन्द्र गोल्छा बताउँछन् । भन्छन्, 'हामीले उत्पादन थाल्यौं, कम्पनी नाफामा जान सकेन । तर नाककै लागि पनि उत्पादन रोकेका छैनौं, जारी छ ।' एक दशकमा डिजाइनमा गरिएका फेरबदलले हुलास मुस्ताङ म्याक्सम्म आइपुगेको उत्पादन केही राहत दिने खालेको भएको उनले बताए । हुलास मोटर्सले गाडी उत्पादनका लागि केही सामान चीन, केही भारतीय कम्पनी र चेसिजलगायत केही पूर्वाधारका सामान आफैं बनाएर गाडी तयार पार्ने गरेको छ । गोल्छा भन्छन्, 'हाम्रो प्रचार भड्किलो छैन, जसले गाडीको क्षमता बुझ्छन्, उनीहरूले खोज्छन् । हामी बनाएर दिन्छौं ।' उनका अनुसार १४ लाखदेखि सुविधाअनुसार बढीमा २० लाखसम्म पर्ने मुस्ताङ गाडीमा गोरखकालीका टायर प्रयोग गरिएका छन् । सिट र बनोटमा धेरै सामान स्वदेशमै उत्पादन गरिएका उपयोग भएका छन् । लटमा ३/३ दिनको फरक पारेर पाँच गाडी उत्पादन गर्न छिटो गरे ५२ दिन लाग्ने प्राविधिकहरूको भनाइ छ । प्रधानमन्त्रीले नै स्वेदशी गाडी चढ्ने भएपछि उत्पादन प्रवर्द्धनका निकै आशावादी देखिएका गोल्छा भन्छन्, 'धेरै उतारचढाव भोगेर पनि हामीले कारखानालाई बन्द गरेनौं । बरु चाहिने पूर्वाधार थप्दै ल्याएका छौं । नेपाली उत्पादनको दिन फेरिन्छ भन्ने आस लागेको छ ।'

भट्टराई ३५ औं प्रधानमन्त्री

काठमाडौं, भदौ ११ - गोरखा, खोप्लाङको किसान परिवारमा जन्मिएका बाबुराम भट्टराई नेपालको ३५ औं प्रधानमन्त्री बनेका छन्। आइतबार संसदमा भएको चुनावमा माओवादी उपाध्यक्ष भट्टराई ३४० मत प्राप्त गर्दै प्रधानमन्त्री निर्वाचित भएका हुन्। संयुक्त लोकतान्त्रिक मधेसी मोर्चाका ५ दल सहित माले समाजवादी, नेकपा संयुक्त, जनमुक्ति पार्टी, नेकपा एकीकृत, राष्ट्रिय जनमोर्चा सहितका दलले बाबुराम भट्टराईलाई मतदान गरेका थिए।बौद्धिक प्रखरता, स्पष्ट भिजन र आर्थिक अवधारणा कारण भट्टराई सर्वसाधारणबीच चर्चामा छन्। ऐतिहासिक महत्वको संक्रमणकालमा प्रधानमन्त्री भएका भट्टराईको परीक्षा संविधान निर्माण र शान्ति प्रक्रिया निष्कर्षले निर्धारण गर्नेछ।

के भट्टराई नै हुन त भावी प्रधान्मन्त्री?

THE MISSION KING

डा.भट्टराईले शुक्रबार दिउँसो प्रधानमन्त्रीका लागि उम्मेदवारी दर्ता गरेका छन् । उनको प्रस्तावक माओवादी अध्यक्ष पुष्पकमल दाहाल तथा समर्थकमा उपाध्यक्ष नारायणकाजी श्रेष्ठ र महासिचव रामबहादुर थापा रहेका छन् । 'शान्ति र संविधानको लागि उम्मेदवारी दिएका हौं'माओवादी अध्यक्ष दाहालले मनोनयन दर्तापछि संवाददाताहरुलाई संक्षिप्तमा भने । माओवादी प्रबक्ता दीननाथ शर्माले उम्मेदवारी दिइसकेपछि पनि सहमतिको प्रयास जारी रहने बताए ।माओवादीको केन्द्रीय समितिको बैठकले भट्टराईलाई भावी प्रधानमन्त्रीको उम्मेदवार बनाउने निर्णय गरेको थियो । सुरुमा सहमतीय सरकारको मात्र प्रधानमन्त्री हुने अभिब्यक्ति दिएका भट्टराईलाई बहुमतीय प्रकृयामा भएपनि उम्मेदवार बनाउने पार्टीले निर्णय गरेको थियो । सहमतिकै प्रयास स्वरुप माओवादीले बिहीबार शान्ति, संविधान र सरकार निर्माणसम्बन्धी प्रस्ताव सार्वजनिक गरेको थियो । तर,काँग्रेसलगायतका दलहरुले यसको अलोचना गरेका छन् । प्रधानमन्त्रीका अर्का उम्मेदवार काँग्रेस संसदीय दलका नेता रामचन्द्र पौडेलले सवा १२ बजेतिर मनोनयन दर्ता गर्ने बताइएको छ ।

कांग्रेसबाट पौडेल उम्मेदवार

काठमाडौं, भदौ ८- कांग्रेसको आज बिहान बसेको केन्द्रीय समितिको बैठकले बहुमतीय प्रधानमन्त्रीमा संसदीय दलका नेता रामचन्द्र पौडेललाई नै उम्मेदवार बनाउने निर्णय गरेको छ। बैठकमासभापति सुशील कोइरालाले पौडेलेको उम्मेदवारीको प्रस्ताव गरेका थिए । बैठकमा अनुपस्थित रहेका वरिष्ठ नेता शेरबहादुर देउवाले फोन मार्फत पौडेलको उम्मेदवारीलाई समर्थन जनाएका थिए । ढिला भएकाले बैठकमा उपस्थित हुन नसकेको भन्दै देउवाले पूर्व सहमति अनुसार पौडेलको उम्मेदवारीलाई आफ्नो समर्थन रहेको जनाएका थिए ।बैठक सकिए लगत्तै कांग्रेस नेताहरु आफ्नो पक्षमा बहुमत जुटाउन दौडधुप सुरु गरेका छन् । सभापति कोइराला,देउवा र पौडेल एमाले नेता माधवकुमार नेपाललाई भेट्न उनको निवास तर्फ गएका छन् ।नजिकका केही केन्द्रीय सदस्यले बहुमतीयमा समेत उम्मेदवारी नछाड्न दबाब दिए पनि देउवाले पूर्वसमझदारीविपरीत आफू नजाने बताएका थिए ।  यता पौडेलले बहुमतीय प्रक्रियामा प्रवेश गरेपछि आफ्नो पक्षमा समर्थन जुटाउन प्रयास थालेका छन् । उनले एमाले र मधेसी मोर्चाका नेताहरूसँग अनौपचारिक वार्ता थालेको स्रोतले बतायो । 'बहुमतीयमा प्रवेश गरे पनि माओवादी सहितका दललाई मिलाएर सहमति खोज्ने हाम्रो प्रयास हुनेछ,' पौडेलले भने । महामन्त्री प्रकाशमान सिंहले शान्ति प्रक्रिया ठोस रूपमा अघि नबढाएसम्म माओवादी नेतृत्व स्वीकार्न नसकिने पार्टी अडान परिवर्तन नहुने बताए ।

अब सहमतिय सरकार बन्ला?

मिसन किङ्ग 

काठमाडौं भाद्र-६  - रास्ट्रपती ले दलहरुलाई दिएको म्याद पर्सी सकिंदै छ। त्यसैले प्रधान्मन्त्री को निर्वाचन भाद्र ११,१२,१३ मा हुने कुरा अहिले चर्चा मा छ्। तर बहुमतिय प्रधान्मन्त्री को निर्वाचन भने भाद्र ८ बाट नै प्रक्रिया शुरु हुनेछ। निर्वाचन कार्यक्रमसम्बन्धी औपचारिक निर्णय हुन बाँकी रहे पनि भदौ ११, १२ र १३ गते प्रधानमन्त्री पदका लागि मतदान हुने निश्चितप्रायः छ । 'संविधानसभाको कार्यकाल भदौ १४ सम्म रहेकाले त्यसपछिको मिति तोकेर निर्वाचन कार्यक्रम प्रकाशन गर्न मिल्दैन,' संसद् सचिवालय स्रोतले भन्यो, 'त्यसअगावै मुलुकले नयाँ प्रधानमन्त्री पाइसक्नुपर्छ ।'सभामुख सुवास नेम्वाङका अनुसार भदौ ८ गते बिहान बस्ने कार्यव्यवस्था परामर्श समिति बैठकले प्रधानमन्त्री चयन प्रक्रियासम्बन्धी आवश्यक निर्णय गर्नेछ । 'राष्ट्रपतिले दिनुभएको समयसीमा ७ गते सकिने भएकाले उक्त दिन संसद्मा प्रस्ताव आउने -सहमतीय वा बहुमतीय जे भए पनि) निश्चित छ,' उनले भने, 'बिहान बस्ने कार्यव्यवस्था परामर्श समितिको सिफारिसमा संसद्ले आवश्यक निर्णय गर्नेछ ।'सदनको उक्त बैठकले छिटोमा अर्को दिन उम्मेदवारी दर्ताको समय तोक्न सक्छ । भदौ ९ गते एकभन्दा बढीले उम्मेदवारी दर्ता गरे ११ गतेदेखि मतदान प्रक्रिया सुरु हुनसक्छ । भदौ १० गते शनिबार परेकाले आइतबारदेखि निर्वाचन प्रक्रिया अघि बढ्ने सम्भावना छ ।संसद्को नियमावलीअनुसार पहिलो चरणमा कुनै उम्मेदवारले आवश्यक बहुमत प्राप्त नगरे दोस्रो र तेस्रो चरणको मतदान हुनेछ । दोस्रो चरणमा पनि कुनै उम्मेदवारले कुल सदस्य संख्याको दुई तिहाइ अर्थात् २ सय ९८ मत प्राप्त गर्न नसके बढी मत ल्याउने दुई उम्मेदवारबीच अन्तिम प्रतिस्पर्धा हुनेछ ।

तसलिमा नेपाल आइनन्

काठमाडौं भाद्र-४ बङ्लादेशी नागरिक तसलिमा नसरिन नेपाल आइनन् । ट्विटर बिबाद मा परे पछि नेपाल आउने योजना रद्ध गरेको पुन्: ट्विटर मा नै लेखेकी छिन्।  'म दुःखी छु, तर नेपालमा केही अवाञ्छित घटना नहोस् भनेर फ्लाइट रद्द गर्न बाध्य भएँ,'उनले भनेकी छन् ।राजधानीमा जारी साहित्य सम्मेलनका लागि स्विडेनबाट नेपाल आउनेक्रममा नयाँ दिल्लीमा पासपोर्ट छुटाएको बताउँदै भनेकी थिइन्, 'नेपाली साथीहरु मैले आज काठमाडौंको फ्लाइट छुटाएँ । नेपाल विदेशी भूमि हो भन्ने नठानेकोले मैले मेरो पासपोर्ट बोक्न बिर्सेंछु,' उनले भनेकी थिइन् । खोइ कस्ती लेखिका हुन्।



के सहमतिको सरकार बन्ला ?

      काठमाडौँ भाद्र -३   संविधानसभामा रहेका प्रमुख राजनीतिक पार्टीहरु अहिले जतिसुकै सहमतीय सरकारको विकल्प नभएको दाबी गरिरहे पनि अहिलेसम्मको राजनीतिक परिस्थितिलाई नियाल्दा मुलुक फेरि बहुमतीय प्रणालीमा जाने सम्भावना देखिएको छ ।  प्रधानमन्त्री झलनाथ खनालले राष्ट्रिय सहमतीय सरकारको ढोका खोल्ने भन्दै साउन २९ गते राजीनामा दिएपछि राष्ट्रपति रामवरण यादवले दलहरुलाई सहमतीय सरकार गठनका लागि भोलि भदौ ४ गतेको समय तोकेपछि दलहरु अहिले सहमतीय सरकारकै कसरतमा लागिपरेका छन् । तर पनि, दलहरुबीचका वार्ताका उपलब्धिको विश्लेषण गर्ने हो भने बहुमतीय प्रणालीकै सम्भावना बलियो बन्दै गएको देखिएको छ ।  वार्ताको टेबुलमा रहँदा सहमतीय सरकार निर्माण गर्ने भनिएता पनि अहिले प्रमुख राजनीतिक दलहरु बहुमतीय खेलको जोडघटाउमा लागिरहेका देखिन्छन् । ती पार्टीहरुले अन्तरपार्टीमा छलफल गर्दा सहमति सरकारको कुरा गरिरहेका छन् । कुराकानी सकेर बाहिर निस्कँदा नेताहरुको अनुहार टिठलाग्दो देखिन्छ किनकी सहमतिको जतिसुकै मन्त्र उच्चारण गरे पनि बहुमतको चक्करमा जाने भयो भन्ने झझल्को उनीहरुको अनुहारले झल्काइरहेको छ ।  हुनतः संसदीय लोकतन्त्रको सुन्दर पक्ष सहमति भन्दा बहुमतीय नै हो ।  अहिले शान्ति र संविधानका लागि त्यो आकर्षणभन्दा सहमति आवश्यक छ । अन्तरिम संविधानले पनि सहमतिलाई प्राथमिकता दिएको छ । आमजनताले सहमति नै चाहिरहेका छन् । दलहरुका पेटबोलीमा जे भएपनि मुखबोलीमा सहमति नै झुण्डिएको छ । उसो त १२ बुँदेदेखि पाँचबुँदेसम्म आइपुग्दा भएका पटकपटकका सहमति, सम्झौताले पनि सहमति शब्दलाई छोडेको छैन ।  तर, यी भनाइ र भावनाअनुसार दलहरुले भदौ ४ गतेसम्ममा नेपाली जनतालाई सहतीय सरकारको स्वरुप देलान् त ? “राष्ट्रिय सहमतिको विकल्प छैन, त्यसका विरुद्ध कसैले सोच्छ भने त्यो राष्ट्रहित विरुद्ध हुन्छ” सहमतीय सरकार निर्माणका लागि भइरहेका प्रयासबारे राष्ट्रपति यादवलाई शनिबार बिहान जानकारी गराएपछि प्रधानमन्त्री झलनाथ खनालको प्रतिक्रिया थियो– “बहुमतीय सरकार गठन गर्न नहुने र सहमतीय सरकार बनाउन ठूला दलहरु जिम्मेवार हुनुपर्छ ।” राष्ट्रिय सहमतिको सरकार निर्माणका लागि मार्गप्रशस्त गर्न एकीकृत नेकपा (माओवादी)को समर्थनमा गत माघ २० मा प्रधानमन्त्री बनेका खनालले साउन २९ मा राजीनामा दिएका थिए । एमालेको शनिबार भएको स्थायी समितिको बैठकले पनि सहमतीय सरकार बनाउन पहल गर्ने निर्णय गरेको ५ ।  प्रधानमन्त्रीको दौडमा रहेका काँग्रेस माओवादीलाई शान्ति प्रक्रियाको ठोस आधार स्पष्ट देखाउन एमालेले भनेको छ । माओवादी हतियाररहित नभइञ्जेलसम्म उसको नेतृत्व स्वीकार्न नसकिने अडान एमालेका नेताहरुले दोहोर्‍याएका छन् ।  वरिष्ठ पत्रकार एवं राजीतिक विश्लेषक पुरुषोत्तम दाहाल देश र  जनताको लागि सहमतिको सरकारको विकल्प छैन, तर अहिलेको अवस्था हेर्दा सहमति होलाजस्तो लाग्दैन भन्छन् । “सहमतीय र बुहमतीय जे सरकार बनेपनि शान्ति र संविधानको मूलभूत पक्ष पूरा हुनुपर्छ, दलहरु नमिलेसम्म ती कामहरु ज्यूँका त्यूँ रहन्छन्,” पत्रकार दाहाल भन्छन् ।  माओवादी स्थायी समितिको पछिल्लो बैठकले पनि शान्ति र संविधानका क्रममा लचिलो हुँदै सरकार निर्माणमा आफनो अडानलाई दह्रो बनाउन खोजेको छ । शान्ति प्रक्रियाको मुख्य हिस्सेदार रहेकोले त्यसलाई बिट मार्न आफनो नेतृत्व नै आवश्यक भएको माओवादीको ठम्याइ छ ।  विगतका तीन तीनवटा सरकारबाट शान्ति र संविधानका काम हुन नसकेको भन्दै काँग्रेसले खासगरी शान्ति प्रक्रिया पुरा नभइञ्जेल सरकारको नेतृत्व आफूले पाउनुपर्ने केन्द्रीय समितिबाटै निर्णय गरेको छ । उता संयुक्त लोकतान्त्रिक मधेशी मोर्चाले सहमतीय सरकार निर्माणका लागि एमालेको भूमिका निर्णायक भन्दै उसको धारणा मागेको छ ।बामपन्थी विश्लेषक श्याम श्रेष्ठ सहमतीय सरकारका लागि अहिले जत्तिको अनुकूल अवस्था नेपाली राजनीतिमा कहिल्यै नदेखिएको बताउँछन् । “चक्रिय प्रणालीमा दलहरुबीच सहमति जुटेको छ, अब काँग्रेस माओवादीमा को पहिला प्रधानमन्त्री लिने भन्ने हो यसमा सहमति गर्नुपर्छ,” विश्लेषक श्रेष्ठको भनाइ छ । “अब पनि दलहरु नमिले जनतामा निराशा र सङ्क्रमणकाल बढ्छ,” अधिवक्ता विश्व घिमिरे भन्छन् – ‘शान्ति र संविधानलाई प्राथमिकता दिएर दलहरु मिल्नुको विकल्प छैन ।’  प्रमुख राजनीतिक दलहरु काँग्रेस, एमाले, माओवादी, मधेशी मोर्चा र साना दलहरुबीच शुक्रबार र शनिबार भएका वार्ताहरुपछि नेताहरुले राष्ट्रिय सहमतिको विकल्प नरहेको पुनः दोहोर्‍याएका छन् । संसदीय अनुगमन समितिको बैठकदेखि यस्ता वार्तामा नेताहरुले बिगतबाट पाठ सिकेको भन्दै बरु राष्ट्रपतिले दिएको समयसीमा थपेर र चक्रीय प्रणालीमा गएर भएपनि सहमतीय सरकार बनाउनुपर्ने धारणा राखेका छन् । नेताहरुले बाहिर सहमतीय सरकार भने पनि भित्रभित्रै बहुमतीय सरकारकै खेल भइरहेको आशङ्का बढेको छ । संविधानसभा निर्वाचनपछिका सरकारहरु, दलहरुबीच रहेको सत्तास्वार्थ र कुरा सहमतिको व्यवहार बहुमतीयको गर्ने परम्परा रहँदै आएकोले पनि सहमतीय आवरणमा बहुमतीय सरकारकै सम्भावना रहेको विश्लेषकहरुको ठम्याइ छ । सहमतीय सरकार बनाउने समयसीमा एकदिन मात्रै बाँकी रहँदा दलहरुबीच भएको वार्ताको तिव्रताले पनि सहमतीय सरकारको स्पष्ट खाका प्रस्तुत गर्ने छाँटकाँट अहिलेसम्म देखिएको छैन । बिगतमा जस्तै कुरा सहमतिको भएपनि सम्भावना भने बुहमतीयमै गएर टुङ्गिने हो कि भन्ने आशङ्का मेट्न केही समयमात्र बाँकी छ । 

केही कम्प्युटर सम्बन्धी टिप्स हरु

Scroll Bar को साइज(Width)बढाउने वा घटाऊनलाई१ Desktop मा Right क्लिक गर्नुस् र Properties मा क्लिक गर्नुस्
२ Appearance Tab मा क्लिक गर्नुस्
३ Advanced Tab मा क्लिक गर्नुस्
४ Item मा Scrollbar चुज गर्नुस्
५ अब Size बढाउने हो या घटाऊने हो Amount राख्नुस्
६ ok , ok

Desktop बाट Recycle Bin लाई हटाउन चाहनु हुन्छ भने
१ Start मा क्लिक गर्नुस् अनी Run मा क्लिक गरेर Regedit टाइप गर्नुस् र Enter थिच्नुस्
२ त्यसपछि HKEY_Local_Macine \ Software \ Microsoft \ Windows \ Current Version \ Explorer \ Desktop \ Namespace
३ Namespace को "+" मा क्लिक गर्नुस्
४ 645FF040-5081-101B-9F08-00AA002F954E मा क्लिक गर्नुस्
५ दाँया पट्टीको Default लाई डबल क्लिक गर्नुस् र Value Data को Recycle Bin लाई हटाइदिनुस्
६ आफ्नो कम्प्युटरलाई Re Boot गर्नुस् ।

तपाईं आफ्नो Folder लाई Invisible बनाउन चाहनु हुन्छ भने
१ कुन Folder लाई Invisible बनाउन चाहनु भएको हो त्यो Folder लाई Highlight गर्नुस्
२ Right माउस क्लिक गर्नुस् र Rename मा क्लिक गर्नुस्
३ Alt कि लाई थिची 0160 टाईप गर्नुस्
४ तपाईंको Folder को नाम हराइसकेको हुनेछ
५ अब उक्त Folder लाई Right क्लिक गर्नुस् , Prperties \ Customize \ Change Icon मा क्लिक गर्नुस् ६ त्यहा थुप्रै Icon हरुको लिस्ट छ , Scroll Bar लाई अली अली गरेर सार्दै जानुस् , त्यहा केही खाली ठाउँ देख्ननु हुन्छ त्यो खाली ठाउलाई क्लिक गर्नुस् र ok,ok गर्नुस्
७ तपाईंको Folder अब गाएब भयो । अब त्यो Folder लाई तपाईंले मात्र थाहा पाउने ठाउमा लगेर राख्न सक्नु हुन्छ ।
८ तपाईंले फेरी अर्को Folder लाई पनि यस्तै गर्न चाहनु भयो भने errorrenaming file or folder भन्ने मेसेज आउछ त्यसको लागि अर्को Folder लाई Rename गर्दा एक चोटि Space बार थिचेर अनी Alt कि थिचेर 0160 राख्दा हुन्छ । यसै गरी अरु Folder हरु पनि यस्तै गरी बनाउन सक्नु हुन्छ ।

Task bar लाई Auto Hide कसरी गराउने
१ Task bar को खाली ठाउमा Right क्लिक गर्नुस्
२ Properties मा क्लिक गर्नुस्
३ AutoHide मा टिक मार्क लगाइदिनुस्
४ ok गर्नुस्

My Computer बाट Manage लाई Hide गर्न चाहनु हुन्छ भने
१ Start \ Run \ Regedit खोल्नुस्
२ अब HKEY_CURRENT_USER / Software / Microsoft / Windows / CurrentVersion / Policies / Explorer
३ अब दाँया पट्टी खाली ठाउमा Right क्लिक गर्नुस् र New Dword Value मा क्लिक गर्नुस् । नाम राख्नुस् NoManageMyComputerVerb
४ Value Data लाई 1 राखी दिनुस्
५ computer लाई Reboot गर्नुस्

कम्प्युटरलाई Shutdown गर्ने Shortcut बनाउन चाहनु हुन्छ भने
१ Desktop मा Right माउस क्लिक गर्नुस्
२ New \ Shortcut
३ नाम राख्नुस् rundll32.exe वा PowrProf.dll वा SetSuspendState यि तीन मध्य कुनै पनि एक नाम राख्नुस्
४ अब तपाईंले बनाउनु भएको यो Shortcut लाई तपाईंले क्लिक गर्नु भयो भने तपाईंको कम्प्युटर आँफै Shutdown हुनेछ

Task Manager लाई Enable या Disable गर्ने
१ Start \ Run \ Regedit
२ Regedit भित्र HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\System
३ दाँया भागमा Right क्लिक गरेर New DwordValue बनाउनुस् र नाम राख्नुस् DisableTaskMgr
४ Task Manager Enable गर्नको लागि Value लाई 0 राखी दिनुस्
५ Disable गर्न को लागि Value 1 राख्नुस्

Desktop Cleanup Wizard लाई कन्ट्रोल गर्ने
Default मा Desktop Cleanup Wizard को पप अप हरेक ६० दिन पछि तपाईंको Desktop मा आउने गर्छ , यसलाई हटाउन चाहनु हुन्छ भने
१ Desktop मा Right क्लिक गर्नुस्
२ Properites मा जानुस्
३ Desktop Tab मा क्लिक गर्नुस्
४ Customize Desktop Button मा क्लिक गर्नुस्
५ Desktop Cleanup Wizard मा भएको टिक मार्कलाई हटाइदिनुस्

Internet Explorer बाट File Menu लाई लुकाउन चाहनु हुन्छ भने
१ Start \ Run \ Regedit
२ HKEY_CURRENT_USER\Software\Microsoft\Windows\CurrentVersion\Policies\Explorer
३ दाँया भागको खाली ठाउमा Right क्लिक गरी New Binary Value मा क्लिक गर्नुस् र नाम राखी दिनुस् NoFileMenu
४ Value लाई 01 00 00 00 राखी दिनुस्
५ कम्प्युटरलाई Reboot गर्नुस्

अहो ! जन्मिँदै २ दाँत

बच्चा जन्मिएपछि दाँत आउन कम्तिमा ७-८ महिना लाग्छ । तर बेलायतमा भने एक दम्पतिले जन्मिँदै २ वटा दाँत भएकी छोरी पाएका छन् । यतिमात्र कहाँ हो र जन्मिएपछि सबै बच्चा रुने गर्छन् । तर ती बच्ची भने जन्मेको केही मिनेटमै मुस्कुराइन् । न्युक्यासल सहरका बासिन्दा करेन र एन्डीकी छोरी समर ह्वेलानको जन्मिँदै तल्लो गिजाका अघिल्ला दुइवटा दाँत आएका हुन् ।

जन्मिँदै दात आउनु र अर्कोतर्फ जन्मिएपछि छोरी रुनुको साटो हाँसेपछि उनका बुवा आमा आश्चर्यमा परेका छन् । छोरीका अनौठा दाँतको चेकजाँचका लागि आमा करीनले एक जना दन्तचिकित्सिक बुक गरिसकेकी छिन् । अनौठी छोरी जन्माएकोमा ३१ वर्षकी करीन आफुलाई निकै रमाइलो लागेको बताउँछिन् । हुनत त्यस परिवारमा जन्मिदै दाँत आउने वंशाणुगत गुण नै रहेछ ।

नवजात बच्चीकी हजुरआमाको पनि जन्मिदै दाँत आएको थियो रे । यसअघि सासुको जन्मिँदै दाँत आएको बारेमा सुनेर हास्ने करीन आफैले त्यस्तै छोरी जन्माएपछि अवाक् बनिन् । छोरीको अनौठोपनाका कारण आश्चर्य वा खुसी एकातिर होला तर छोरी हेर्न आउने पाहुनाको सत्कार गर्दागर्दै भने दिक्क बनेका छन् एन्डी र करीन ।

नेपाल अलग्गै देश हो भन्ने नठानेकाले पासपोर्ट बोक्न बिर्सें : तसलिमा

काठमाडौं, भदौ ३ (नागरिक)- महिलवादी बंगलादेशी लेखिका तसलिमा नसरिनले दिल्ली-काठमाडौंको फ्लाइट छुटाएपछि उनी भोलि आइतबार मात्र काठमाडौं आइपुग्ने भएकी छिन्। उनले ट्विटरमा लेखेकी छिन्- 'मेरा नेपाली साथी, मैले आज काठमाडौं फ्लाइट छुटाएँ। नेपाल अलग्गै देश हो भन्ने नठानेकोले मैले मेरो पासपोर्ट बोक्न बिर्सेंछु।'

नेपाल लिट्रेचर फेस्टिबलमा भोलि उनले आफ्नो पुस्तक 'माइ राइटिङ लाइफ' बारे प्रवचन दिनेछिन्।

फेस्टिभबल कार्यकारी निर्देशक निरज भारीका अनुसार उनको नयाँ पुस्तक पनि भोलि नै विमोचन हुनेछ।

चर्चित लेखिका स्विडेनबाट काठमाडौं आउन लागेकी हुन्। नारीवादी लेखक तसलिमा आफ्ना कृतिका कारण स्वदेशमा विवादित छिन् भने उनका पुस्तक प्रतिबन्धित छन्। इस्लाम अतिवादीको तारो बनेकी उनी विभिन्न मुलुकमा निर्वासित जीवन बिताउँदै आएकी छिन्।

इजारयल खुल्ला, सय भिसा जारी

काठमाडौं, भाद्र ३ - बैदेशिक रोजागारको लागि सबैभन्दा सुरक्षीत र आर्कषक मानिएको इजरायल बिहीबारदेखि नेपालीको लागि खुल्ला भएको छ । 'इजरायल सरकारले बिहीबार नेपाली कामदार आउन दिने निर्णय बिहिबार गरेको यहाँको परराष्ट्र मन्त्रालयले हामीलाई जानकारी दिएको छ', इजरायलमा रहेको नेपाली दुताबासका एक अधिकारीले कान्तिपुरलाई भने । ती अधिकारीका अनुसार कियर गिभर (बुढाबुढीको स्याहारसुसार गर्ने ब्यक्ति) र कृषिका लागि काम गर्न आउन सय वटा भिसा समेत जारी गरेको छ । 'यो खुसीको खबर बाँड्न पाउदा निकै रमाइलो लागेको छ', उनले भने-'सबै हिसाबले सुरक्षीत र कमाइले आर्कषक मानिएको यो ठाँउमा नेपाली काम गर्न पाउनु निकै ठुलो फाइदा हुन्छ ।' उनका अनुसार इजरायलमा हाल सात हजार नेपाली कामदार छन् । त्यसमध्ये ९० प्रतिशत कामदार महिला छन् । त्यहाँ एक कामदारले कम्तीमा १२ सय डलर कमाइ हुने उनले बताए । इजरायले कसरी खुलायो भन्ने बिस्तृत बिबरण भने दुताबासलाई जानकारी दिएको छैन् । दुई बर्षअघि अपि्रल २००९ मा इजरायल र नेपालका बैदेशीक रोजागार ब्यबसायीले निकै बढी पैसा कामदारसँग असुल गरेको भन्दै बन्द गरेको थियो । 'अब हामीले यो पाठ सिक्न जरुरी छ', उनले भने-'त्यसको लागि सम्बन्धीत पक्षहरु सम्बेदनशील भएर लाग्नुपर्छ ।'इजरायलले अन्तराष्ट्रिय आप्रबासन संठगन (आइओएम) मार्फत कामदार पठाउन नेपाल सरकार राजी भए तत्काल खुल्ला गर्ने बताएको थियो । तर नेपाल सरकारले त्यसलाई अस्वीकार गर्दै आइओएमको अनुगमन, रेखदेख र संयोजन मात्रै स्वीकार गर्न सक्ने जानकारी दिएको थियो । 'बैदेशीक रोजगारमा कामदार कि सरकारले पठाँउछ कि ब्यबसायीले', श्रम प्रबक्ता पुर्णचन्द्र भट्टराईले कान्तिपुरलाई भने-'हामी यो प्रक्रियामा आइओएमको अनुगमन, रेखदेख, र संयोजनको भुमिका मात्रै चाहन्छौं ।' फरेन इम्प्लोइमेन्ट एशोसियसनका अध्यक्ष प्रेम कटुवालले 'निश्चित प्रणाली' बनाएर कार्यान्वयन गर्नुपर्ने बताए । 'दुबै देशको एजेन्टलाई ब्यबस्थीत गरी कामदारलाई अनिबार्य तालिम दिएर पठाउनुपर्छ', उनले भने-'इजरायल जाने लागत खर्च निकै पारदर्शी बनाइनुपर्छ ।' इजरायल सरकारको यो निर्णयपछि ब्यबसायीहरु डुबेको रकम फिर्ता हुने पक्षमा निकै खुसी छन् ।'३५ वटा ब्यबसायीका झन्डै ३५ करोड रुपैया फसेको छ', फरेन इम्प्लोइमेन्ट एसोसियसनका महासचिब प्रकास कार्कीले भने-'भिसा खरिद गर्न लागेको यो खर्च उठ्नेमा हामी खुसी छौं ।'बन्द हुनुअघि सरकारले अनुगमन गर्न नसक्दा ब्यबसायीले असिमित पैसा उठाएर बन्द गर्नुपरेको इजरायली दुताबासको भनाई छ । त्यतिखेर एक कामदारसँग ब्यबसायीले आठ सय डलरदेखि १२ हजार डलरसम्म लिएका थिए । कृषिमा काम गर्नेले भने १५ सयदेखि २ हजार डलरसम्म कमाउने गरेका छन्  । 



मदन पुरस्कार झमकलाई

काठमाडौं, भाद्र ३ - यस वर्षको मदन पुरस्कार साहित्यकार झमककुमारी घिमिरेलाई प्रदान गरिने भएको छ ।

मदन पुरस्कार गुठीले 'जीवनः काँडा कि फूल' नामक आत्मकथा कृतिका लागि घिमिरेलाई २०६७ सालको मदन पुरस्कार प्रदान गर्ने निर्णय शनिबार गरेको हो । २०२२ सालमा साहित्यकार पारिजातले पाएयता कुनै पनि महिला साहित्यकारले मदन पुरस्कार पाएका थिएनन् ।शारिरीकरुमा अशक्त धनकुटा निवासी साहित्यकार झमक कान्तिपुर दैनिककीस्तम्भकार हुन् । यसैगरी जगदम्बाश्री पुरस्कार नेपाल भाषाका कवि तथा गीतकार दुर्गालाल श्रेष्ठलाई प्रदान गर्ने निर्णय भएको मदन पुरस्कार गुठीले जनाएको छ । उनले गीत,कविता तथा बाल साहित्यतर्फ योगदान पुर्‍याउँदै आएका छन् । दुवै पुरस्कारको राशी जनही दुई-दुई लाख रुपैयाँ छ । मदन पुरस्कार एक वर्षभित्र नेपाली भाषामा निस्किएका उत्कृष्ट कृतिहरू मध्ये एक कृतिलाई प्रदान गरिने पुरस्कार हो भने जगदम्बा-श्री नेपाली भाषा, संस्कृति, साहित्य लगायतका विविध क्षेत्रमा उल्लेखनीय योगदान पुर्‍याउने व्यक्ति वा संस्थालाई प्रदान गरिने पुरस्कार हो ।